Polityka pieniążna i inflacja

Na dzisiejszym spotkaniu omawialismy zjawisko inflacji.

Inflacja – zjawisko monetarne wywołane szybkim wzrostem cen na rynku, czego skutkiem jest gwałtowny spadek wartości pieniądza (obniżanie się siły nabywczej pieniądza). W praktyce inflacja na rynku konsumpcyjnym jest inna niż inflacja na rynku zaopatrzeniowym i nieco inaczej wpływa na kondycję gospodarki. Przeciwieństwem inflacji jest deflacja.Wyróżniamy kilka rodzajów inflacji w zależności od jej przyczyn:
INFLACJA POPYTOWA, czyli inflacja spowodowana przez nadwyżkę popytu nad podażą dóbr i usług. INFLACJA KOSZTOWA, czyli inflacja spowodowana przez wzrost kosztów produkcji. INFLACJA STRUKTURALNA, czyli inflacja spowodowana zbyt wolnym dostosowywaniem się struktury podaży do struktury popytu.
Biorąc pod uwagę wysokość inflacji, możemy mówić o:
PEŁZAJĄCEJ INFLACJI: gdy wzrost ogólnego poziomu cen wynosi 1-2 proc. rocznie. KROCZĄCEJ INFLACJI: gdy tempo wzrostu ogólnego poziomu cen nie przekracza 4-10%. a czasem nawet o: GALOPUJĄCEJ INFLACJI, czyli wzroście przeciętnego poziomu cen do 100% w skali roku; występują istotne zniekształcenia relacji cenowych, wypaczające normalne funkcjonowanie mechanizmu rynkowego; obniża się efektywność procesów gosp. i tempo wzrostu gosp., wzmaga się zaś presja płacowa. Jeśli inflacja sięga kilkudziesięciu procent miesięcznie, mówimy o HIPERINFLACJI

Rada Polityki Pieniężnej (RPP) – organ Narodowego Banku Polskiego. Zadaniem RPP jest coroczne ustalanie założeń i realizacja polityki pieniężnej państwa. Rada ustala wysokość podstawowych stóp procentowych, określa zasady operacji otwartego rynku oraz ustala zasady i tryb naliczania i utrzymywania rezerwy obowiązkowej. Zatwierdza plan finansowy banku centralnego oraz sprawozdanie z działalności NBP